- boyunsuz
- sif. Boynu çox qısa olan. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə hərləyib, düz arxasına, indicə girdiyi qapıya baxdı. M. Rz..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
boyunsuz
Look at other dictionaries:
boyunsuz — sf. Boynu olmayan Başı omuzlarının arasına sanki boyunsuz yerleştirilmiş, tıkız bir köylü. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyrənc — sif. 1. Özünə nifrət doğuran, ikrah doğuran, qətiyyən xoşa gəlməyən, mənfur, çox çirkin. <Zeynalın> üzü olduqca iyrənc bir hal almışdı. S. H.. Salman havalanıb pörtərək, eybəcər və iyrənc şəklə düşdü. M. İ.. <Casus> bayquş kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəhərrik — sif. <ər.> Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq. Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı. Ə. Ə.. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
